Van ons allemaal sinds 2015

Le miroir vivant (de levende spiegel) is een raadselachtig schilderij. Afgebeeld zijn woorden op wolken. Linksboven gaat het om geschater, rechtsonder om vogelgekrijs. Daartussen zweven de woorden voor kast en horizon. Onze neiging tot verbeelding dringt zich op, evenals de automatische impuls om de woorden met elkaar te verbinden. Het schilderij is een van de beeldraadsels die Magritte maakte aan het begin van zijn carrière en waarvan het werk Ceci n'est pas une pipe uit 1929 het bekendste is.

Benieuwd naar het aankoopverhaal? Beluister dan de eerste en tweede aflevering over dit werk van de podcastserie Eenmaal, andermaal...

'Een schilderij als een katalysator die je fantasie op hol doet slaan.'
Sjarel Ex, directeur Museum Boijmans Van Beuningen

Waarom gesteund

Museum Boijmans Van Beuningen is in Nederland dé plek voor liefhebbers van surrealistische kunst. Dat is mede te danken aan de Vereniging Rembrandt, die het museum sinds de jaren 1970 heeft geholpen bij de verwerving van surrealistische kunst van wereldformaat. Magritte was in Rotterdam al met enkele van zijn meest raadselachtige voorstellingen te bewonderen, maar zo'n woordwerk uit zijn beginfase ontbrak nog.

Met dank aan

Aangekocht met steun van de Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar Dura Kunstfonds), het Mondriaan Fonds, de Stichting Museum Boijmans Van Beuningen, de Stichting Fonds Willem van Rede, het Prins Bernhard Cultuurfonds (mede dankzij haar Breeman Talle Fonds), de BankGiro Loterij en diverse particulieren

Dura Kunstfonds

Vragen

Valt je iets op? Of heb je extra informatie over dit object? Laat het ons weten!

Bulletin

De zoektocht naar een vroege Magritte

Bulletin van de Vereniging Rembrandt, najaar 2015, pp. 32-35

Download

Bekijk het werk in context

Surrealisme in Museum Boijmans Van Beuningen

1 / 3

Le modèle rouge III

Op het eerste gezicht lijken ze weinig met elkaar te maken te hebben: Magrittes Le miroir vivant uit 1928 en zijn negen jaar later geschilderde Le modèle rouge III. Toch zijn ze duidelijk familie van elkaar en samen laten ze zien hoe Magritte zich ontwikkelde. Waar de kunstenaar zich in de tweede helft van de jaren 1920 bediende van taal in de voorstelling, al dan niet in combinatie met beeld, liet hij de beelden na 1930 voor zichzelf spreken. Wat bleef, waren de verwarring en de poëtische, raadselachtige titels. Zijn dit voeten, zijn het schoenen? En waarom Le modèle rouge III?

René Magritte, Le modèle rouge III, 1937 | olieverf op doek, 183 x 136 cm | Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam | gesteunde aankoop uit 1979

2 / 3

Paysage avec nuages roses

Yves Tanguy behoorde met Magritte tot de generatie jonge kunstenaars die halverwege de jaren 1920 in Parijs met het surrealisme in aanraking kwamen. Het illusionisme in zijn werk is sterk verwant aan dat van Dalí en Magritte, en hetzelfde geldt voor zijn precieze schilderwijze. Maar Tanguy koos een andere weg door zijn droomwerelden op een abstracte manier uit te beelden. Zijn vaak dreigende landschappen, zoals Paysage avec nuages roses, kwamen volgens hem voort uit zijn onderbewustzijn en de herinneringen aan zijn jeugd.

Yves Tanguy, Paysage avec nuages roses, 1928 | olieverf op doek, 81 x 65 cm | Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam | gesteunde aankoop uit 2007

3 / 3

Couple aux têtes pleines de nuages

Magritte en Dalí hebben elkaar leren kennen in Parijs en hun werk werd al in 1930 samen geëxposeerd. Beiden schiepen bevreemdende beelden en schilderden in een bijna fotografische, gedetailleerde stijl. Museum Boijmans Van Beuningen bezit naast enkele sculpturen en werken op papier niet minder dan acht schilderijen van Dalí, overwegend uit de jaren 1930. Tot de meest raadselachtige hiervan behoort het in silhouetten uitgesneden paar met het hoofd vol wolken, dat de kunstenaar en zijn vrouw Gala zou verbeelden.

Salvador Dalí, Couple aux têtes pleines de nuages. 1936 | olieverf op paneel, 92,5 x 69,5 cm | Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam | gesteunde aankoop uit 1979