Van ons allemaal sinds 1995

Pyke Koch was gefascineerd door de Deense Asta Nielsen, een ster uit de stomme film. In dit portret, dat gebaseerd is op twee filmstills, staat Nielsen op een straathoek bij nacht. We bevinden ons vlak voor haar, maar zij kijkt ons niet aan. Ze is afgeleid door iets dat zich buiten het beeld bevindt. Koch maakte in 1929 nog niet zo lang schilderijen, waardoor hij tijdens het werkproces voor verrassingen kwam te staan. Zo werd de ondergrond voor Nielsens gezicht veel groener dan hij had gepland. Die kleur beviel hem echter zo goed dat hij geen huidskleur meer aanbracht. Het meest karakteristieke element van dit schilderij werd hem aangereikt door het lot.

Waarom gesteund

Portret Asta Nielsen is het hoogtepunt uit de vroege carrière van Pyke Koch. Het schilderij stond daarom hoog op het verlanglijstje van het Centraal Museum, dat van oudsher een sterke band heeft met de Utrechter Koch. Het museum bezat al beeldbepalende latere werken van hem, en ook enkele vroege, maar uit die periode ontbrak een iconische pijler als Portret Asta Nielsen. Mede dankzij de hulp van de Vereniging Rembrandt kon dit topstuk uit het buitenland terugkeren naar Utrecht.