Van ons allemaal sinds 1907

De kunstenaar Adolphe Artz bestelde dit portret als een cadeau voor zijn verloofde, die kort ervoor was bevallen van hun kind, de latere eendenschilder Constant Artz. Het maakproces van het portret had nogal wat voeten in aarde: Matthijs Maris had geen zin in de klus, en datzelfde gold interessant genoeg voor Artz. 'Hij had het land om er voor te zitten en kon het licht in zijn ogen niet verdragen.' schreef Maris. Dat het portret ondanks die omstandigheden zo sensitief is geworden, is waarschijnlijk te danken aan de vriendschap tussen Maris en Artz, die destijds beiden in Parijs woonden en elkaar bijna dagelijks opzochten.

Waarom gesteund

Adolphe Artz was verguld met zijn portret, dat hij volgens de kunstchroniqueur P.A. Haaxman altijd 'in hooge waarde' hield. Later gaf zijn weduwe het in bruikleen aan het Haags Gemeentemuseum, dat het in 1907 definitief kon verwerven dankzij een renteloze lening van de Vereniging Rembrandt. De kunsthistoricus en Maris-biograaf H.E. van Gelder roemde het kunstwerk in 1939 vanwege de 'voornaamheid en eenvoud, waardoor het voor het beste werk der Fransche tijdgenooten niet onderdoet.'