Van ons allemaal sinds 1977

Rembrandt schilderde tijdens zijn leven tientallen zelfportretten. Dit zelfportret is een van zijn vroegste, gemaakt toen hij niet ouder was dan 22 jaar. Bijzonder aan dit schilderij is dat het grootste gedeelte van het gezicht in duisternis is gehuld. De krullende haren zijn geaccentueerd door met de achterkant van het penseel in de natte verflaag te krassen. Pas in tweede instantie vallen de ogen op, die vanuit het schaduwrijke gezicht de kijker recht aanstaren.

Waarom gesteund

Eind jaren 1970 steunde de Vereniging Rembrandt in vier jaar tijd de aankoop van maar liefst vier schilderijen van Rembrandt, waarvan drie voor het Rijksmuseum. Aanvankelijk nam men aan dat dit schilderij een kopie was naar een zelfportret van Rembrandt dat zich toen al meer dan twee eeuwen in Kassel bevond en grote faam genoot. Na uitvoerige vergelijking tussen beide versies is gebleken dat het Kasselse stuk een kopie betreft en dit het origineel. Voor de aankoop van dit werk bezat het Rijksmuseum slechts één ander geschilderd zelfportret van de grote meester, gemaakt in de laatste jaren van zijn leven.