Het zogenaamd 'moderne' tafereel

Moeilijker dan het schilderen van stillevens, landschappen en portretten, is het schilderen van complete figuurstukken met handelende personages die reageren op elkaar. Dat bepaalde ook vanouds de rangorde van de verschillende specialismen in de kunst. Het meest gewaardeerde figuurstuk liet iets belangrijks en liefst ook leerzaams zien -uit de bijbel, de mythologie, of de geschiedenis van de Grieken en Romeinen. Daarnaast ontstond het -doorgaans kleinere- moderne tafereeltje, later genrestuk genoemd. Dat liet een (fictief) beeld van de eigen tijd en omgeving zien. Soms wordt ons in die genrestukken met een knipoog of ook ernstig de waarheid gezegd: Jan Steen was daar heel goed in. Soms zijn het ook schilderijen waarbij de toeschouwer wordt vrijgelaten in zijn associaties: een vrouw die spint of de was doet, doet weliswaar iets nuttigs, maar is daarom nog geen personificatie van een specifieke deugd. Kunstenaars kozen vaak een motief waarin hun specialisme tot zijn recht kwam, waarmee hun technisch meesterschap optimaal kon worden getoond. Mooie stoffen, stromend water. Hun schilderkunstige intelligentie maakte ze rijk en beroemd.

Te zien

Bekijk ook

Zaal 12

zaal 12
04 De Collectie Verrijkt Tentoonstellingsbeeld Museum Boijmans Van Beuningen Foto Lotte Stekelenburg zaal 12