De Collectie Verrijkt
Zaal 8
Bijzonder Hollands repertoire
Hooggestemde zielen hebben dikwijls geklaagd over het gebrek aan fantasie van de Hollandse kunstenaars, want wie vindt dat kunst ons boven de werkelijkheid uit moet tillen, verveelt zich al gauw bij een stilleven van een haring met een uitje. Tot hij ook daarvan de poëzie ontdekt. En dat was nu precies het wonder van de Gouden Eeuw, dat het repertoire van de kunst zich zo verbreedde. Het eigen landschap, zoals van Goyen dat zag. Bloemen uit alle seizoenen, maar toch net echt in een tuiltje bijeengebracht. Kostbare schelpen, overal vandaan verzameld. De hele zichtbare wereld was de moeite waard. En dan, tussen al die kopieerlust door, een man als Hercules Seghers, die ons een landschap laat zien dat alleen maar in zijn eigen hoofd bestond. Hij kon er nauwelijks van leven, al kocht Rembrandt van zijn werk. Uiteindelijk is hij dronken van de trap gevallen. Misschien wilde hij dood. Zijn wonderlijke werk en tragische einde maakten dat veel kunstenaars in de afgelopen eeuw in hem een geestverwant vermoedden.
